Society as a Platform for Learning

I’ve written before about the #4T2 project by Kennisnet. A while back I was interviewed by Wietse van Bruggen about a concept, society as a learning platform, that we brainstormed in a small subgroup. Below in Dutch what we discussed. You can find the original here.

Tijdens de #4T2 brainstorm op 22 juni hebben de leden van de denktank hun ideeën gepitcht en samen de meest kansrijke concepten uitgewerkt. Dit zijn concrete innovatie-activiteiten die het innovatie team van Kennisnet in het programma voor 2013 gaat opnemen.

Eén daarvan betreft de ‘maatschappij als platform voor het leren’, een idee dat is uitgedacht door Niels Gouman, Hans de Zwart, Iris van Gelder, Thijmen Stavenuiter, Frida Hengeveld en Wietse van Bruggen. In dit model wordt er binnen een soort online marktplaats een match gemaakt tussen vraag en aanbod. De maatschappij wordt daarbij gezien als de bron voor kennis en competenties. Iedereen in de maatschappij zou deze kunnen aanbieden aan lerenden. Wietse van Bruggen sprak over dit concept met #4T2-lid Hans de Zwart.

Society as a Platform for Learning
Society as a Platform for Learning

Kun je kort het idee uitleggen?

De basis van het idee is het ontscholen van de maatschappij, het demonopoliseren van de school als enige instituut waar het leren plaatsvindt. Met behulp van technologie zou2e de gehele maatschappij als platform voor het leren moeten kunnen fungeren. Met behulp van vouchers die de overheid geeft aan individuele leerlingen kunnen zij zelf beslissen voor welke skills, vaardigheden en kennis ze een voucher willen inzetten. Technologie moet helpen door als een soort makelaar te fungeren tussen vraag en aanbod. Iedereen in de maatschappij zou op een platform kenbaar kunnen maken welke skills, competentie of kennis ze iemand kunnen bijbrengen. Afhankelijk van de leervraag van de lerende kan er dan een match gemaakt worden tussen vraag en aanbod.

Als je bijvoorbeeld Japans wilt leren, dan zou je in plaats van een opleiding Japans te volgen ervoor kunnen kiezen bijvoorbeeld in een sushi restaurant aan de slag te gaan en daar Japans te leren van de koks. Of te kijken bij andere organisaties, bedrijven of individuen waar je deze skill op kan doen. Iedereen in de maatschappij kan iets bijdragen in dit systeem.

Daarnaast heeft iedere lerende een coach. Zeker voor jonge kinderen is er iemand nodig die je tot op zekere hoogte monitort, leert kennen en het brede perspectief voor blijft houden. Deze coach kan middels technologie inzichtelijk houden waar een leerling staat (ook wel learning analytics genoemd).

Wat is de onderliggende behoefte?

Met dit model kan je veel gerichter aansluiten op de behoefte van de leerling zelf. Daar sluit je nauwer op aan en het zou een efficiëntere manier van leren met diepgang kunnen zijn. Scholen zijn traditioneel gezien gericht op massa en niet op personalisatie. Door het individu veel centraler te stellen kan je veel beter gepersonaliseerd onderwijs verzorgen.

Wat verandert er door dit idee?

Als je dit echt gaat doen dan heb je het over een structurele verandering van onze maatschappij. Functies die scholen nu hebben plaats je terug in organisaties, bedrijfsleven en andere instellingen. Vakspecifieke docenten heb je eigenlijk niet nodig in dit model. Voor heel jonge kinderen zul je nog een schoolachtige omgeving willen organiseren. Maar een klassieke invulling van vakken is er niet. De lerende en de skills, competenties en kennis staan centraal, en daarom is iets als een vak niet relevant.

Welke vraag of probleem wordt hier door opgelost?

Het is een oplossing voor de steeds groter wordende disconnect tussen wat er op school en daarbuiten gebeurt. De manier waarop leerlingen communiceren, buiten school werken en bezig zijn is fundamenteel anders dan op school. Het feit dat je als leerling je telefoon soms moet uitzetten of zelfs inleveren op school is daar een symptoom van.

Welke actie zou je nu kunnen ondernemen?

Je zou kunnen spelen met het idee van een makelaar op het gebied van skills en leerervaringen. Hoe zou je een soort matchmaker machine kunnen maken die dit mogelijk maakt? Het is echter ook moeilijk om dit klein aan te pakken, omdat het zo allesomvattend is. Wat je zou kunnen doen is proberen om leerervaringen buiten school te creëren en te organiseren in plaats van dit gelijk in de realiteit van het huidige onderwijsmodel proberen uit te voeren. Het model zorgt er namelijk voor dat je heel veel dingen los moet laten. Dat kan voor scholen moeilijk zijn om te doen. Leuke voorbeelden om van af te kijken zijn bijvoorbeeld learnable.com, udemy.com en skillshare.com.

Wat gaat Kennisnet Innovatie in 2013 doen met dit concept/idee?

Kennisnet organiseert een brainstorm met potentiële partijen die aanbod kunnen bieden binnen dit model en learners, de vragenstellers binnen dit model, om het vraagstuk verder op te pakken en de werking van het marktplaats model verder uit te werken. Daarbij maken we gebruik van de ervaringen uit bestaande vergelijkbare initiatieven.

Can We Use Technology to Reclaim Control over Time?

“Slow” seems to be the new black. I guess the slow food movement started it all. Now I am starting to see consultants for “slow learning” and there is a whole track at Lift 11 France about the topic titled Can we use technology to reclaim control over how we and our organizations manage time?. From the introduction:

Technologies make our lives and work faster, accelerate economic and social rhythms. They bring about constant sollicitations, infobesity, and the blurring of boundaries between work and leisure. Individuals as well as organizations are trying to regain control over time. How can we achieve this?

Alex Soojung-Kim Pang is futurist from the Silicon Valley who has developed a framework for Contemplative Computing about which he is talking.

The first thing Alex asks us to do is check our email. Do we hold our breath when we are checking our email? Almost every does do that, and barely anybody realizes that. It is an ancient subconscious system triggered by modern technology. It shows how problematic our relation to technology has become. Every innovation is followed by a shift in the cognitive skills we need to practice and shift in the way we learn.

There is a way out: contemplative computing. This sounds like an oxymoron in this day and age, but doesn’t have to be. This is something that you cannot consume or build, it something that you do. Four big ideas:

  • Our relationships with technology/computers is incredibly deep. We are born cyborgs: always looking to extend our minds. The problem is that today’s technologies or badly designed and poorly used.
  • Humans have always had to deal with distraction and lack of attention and contemplative practices seems to have emerged about three millennia ago.
  • In order to change your extended mind, you have to understand how the digital world is trying to change you.
  • You can redesign your extended mind. One way of doing this is to self-experiment. Buddha treated himself as a laboratory in which he experimented on his own mind. Self-experimentation is a reminder that only we ourselves have the ability to redesign our extended mind. Tinkering (make-culture) is also way to get a better understanding. Self-experimentation and tinkering are complementary strategies. Distractions become less appealing as the inherent pleasure of attention replace it. Developing a contemplative approach to computing is not easy and fast, it is slow.

One questions at the end of the talk: Can there be a thing like a contemplative organization?

The next speaker is Kris de Deckers who works at Low-Tech Magazine (an example of an article from the magazine is Automata: engineering for a post-oil world?). In his talk he looks at ecotech myths and lessons from the past and wants to show us the potential of past and often forgotten technologies for a future sustainable society. The history of technology hides lots of interesting solutions that can help us in the future. An example is the Timbrel vault which is a materials saving way of building that was recently discovered.

Kris contents that our current consensus that we can engineer our way out of the current ecological problems we are facing: green tech or eco-tech has a lot of problems. Nearly all of these technologies are still dependent on fossil fuels, especially in their creation. You also need a huge import of fossil fuel to keep a society running on renewable energy (think about batteries). Another problem is that energy-efficient technology does not save energy, it actually often leads to more energy consumption rather than less energy consumption. Citroën’s 2CV is as efficient as the smallest car made Citroën today. All the progress in efficiency in cars has gone into more speed, more weight, more power and more comfort.

Underlying this common view of high-tech sustainable society is the believe that we don’t have to change our lifestyle. He doesn’t beliefs this is actually possible. However this doesn’t mean we have to go back to the medieval ages.

Open Source Solar Energy Machine
Open Source Solar Energy Machine

Now onto thinking about energy production/storage rather than energy consumption. We can learn a lot from how energy was created and stored before the industrial revolution. Europe had hundreds of thousands of windmills where used for all kinds of energy consuming applications (more than 100 industrial processes). How did they solve the energy storage problem (in cases of no wind/sun being available)? One backup solution was to use animals, these were not very efficient and thus only used for critical industrial processes. Another solution is that they did not store energy, but that they stored work. In the middle ages this meant that the miller worked whenever there was wind (even on Sundays) and where there was no wind he didn’t work. We could apply the same “storage solution” to our modern technology. Storing work instead of energy eliminates the need for a backup infrastructure. This solution will create less production, but we have to realize that overproduction and overconsumption are big problems anyhow and this could be one way of solving it.

Solar energy is often talked about in the context of generating electricity, but it can also be used directly as it gives and endless source of heat energy. We now have concentrated solar power. If you use it to create electricity it is only effective in the desert, but if you use it directly you can use it in areas with less sun too. Unlike solar panels and wind turbines this technology can actually be used to produce itself.

Finally Anna Meroni is a designer speaking about Feeding Milano, a human platform to regain the meaning of slowness. Her project tries to marry the idea of conviviality to the city as a whole. Currently in Milan they eat very little of all that is produced agriculturally just a few kilometers south of the city. Feeding Milan tries to change this (to me it is seems very similar to La Ruche Qui Dit Oui that we saw yesterday).

Conviviality in this case is challenging the industrial system through collaboration and trust. One practical outcome is a farmer’s market where people can come and eat and do workshops. They also have an idea-sharing stall that tries to decrease the time between an idea coming up and the implementation of the idea. Another things they have done is creating a pilot for farmer’s boxes on a subscription model. The word for this is a “design supported community” in which the technology has disappeared.

She finished the talk with a quote from Illich (it seems to be a trend to finish your presentation with a quote today!): “The capacity to promote autonomy is a fundamental characteristic of a convivial tool”. (Note to self, I really have to get to reading Tools for conviviality which has been lying around my living room for ages now).